دولت «مهرورز» احمدی نژاد ، قدرت را به دولت « تدبیر و امید» حسن روحانی واگذار کرد

دولت «مهرورز» احمدی نژاد ، قدرت را به دولت « تدبیر و امید» حسن روحانی واگذار کرد
به نظر می رسد تداوم بیش از سه دهه حاکمیت دیکتاتوری - مذهبی جمهوری اسلامی ایران ، وضعیت را بیش از گذشته برای مردم ایران پیچیده تر نموده است. رژیم حاکم بی توجه به مصائب ناشی از تداوم دیکتاتوری، درکمال رضایت وخشنودی شلاق دیکتاتوری را از راه «تعامل» با جامعه بین المللی و جناحهای حاکم دست به دست می نماید.
درسالهای گذشته باوجود اختلافات شدید در میان هیئت حاکمه و کنار زدن بخشی از شرکای اولیه رژیم نظیرنهضت آزادی ، لیبرالها، آیت الله منتظری، شریعتمداری و امثالهم ،اما همواره جناحهای «اصولگرا» و «اصلاح طلب» در سرکوب مردم ایران ثابت قدم درکنار یکدیگرباقی مانده اند.

از آنجاکه اصل حاکمیت جمهوری اسلامی بر محور جنجال آفرینی و سازش قرارگرفته است، لذا این رژیم با عرضه عریان مواضع خود هر از گاهی مردم ایران و جامعه بین المللی را به تشنج می کشاند. ترفندی که در داخل ایران ابتدا از بهانه بد حجابی آغاز می گردد، سپس به سرکوب مخالفین می انجامد و برای مدت کوتاهی فروکش می کند.
درعرصه بین المللی نیز وضع بر همین منوال است . باوجودیکه تحریمها و مجازات گوناگون گلوگاه کشور را گرفته و بر انزوای رژیم جمهوری اسلامی ایران افزوده است اما، سران رژیم دست از بلندپروازیها و تحریکات بین المللی بر نمی دارند. برای حاکمان ایران نه نکوهش بین المللی کارساز است ، نه تشدید فقر وفلاکت عمومی و نه ازدست رفتن سرمایه های ملی وفرار فرهیختگان جامعه.

طی سالهای گذشته سرسختی رهبران رژیم در شناساندن خود بعنوان یک قدرت هسته ای آنهارا بیش از پیش بعنوان یک رژیم خود کامه معرفی کرده است.این رژیم که روزگاری شعار «فتح قدس از راه کربلا» را سرداده بود، پس از ۸ سال جنگ بی حاصل با عراق و ناکامی در مقابل رژیم صدام حسین ،اکنون هدف مقدس خودرا دست یابی به بمب اتم قرار داده است.

دول بزرگ غرب که به حد کافی از قابلیت های نظامی رژیم آگاهند، درکوتاه مدت رژیم حاکم بر ایران را خطرجدی برای خود نمی دانند. غربی ها ، بویژه اتحادیه اروپا سالهاست که بخاطر منافع اقتصادی خود چشم بر حقایق و جنایات رژیم ایران بسته اند. وضعیت اقتصادی اروپا ایجاب می کند تا آنها سیاست دوره جنگ سرد را دنبال کنند. چراکه دوره جنگ سرد دوران صلح در اروپا بود و آنها منافع اقتصادی خویش را بیشتر در کشورهایی نظیر خاورمیانه جستجو می کردند.در آن هنگام در آن سوی دنیا جنگهای آزادیبخش در جریان بود و دیکتاتورها بهرقیمتی کالاها و تجهیرات نظامی غرب را می خریدند.همان مناطقی که هنوز هم دول غرب منافع کلان اقتصادی خودرا در آنجا جستجو می کنند. با وجود تمام تبلیغاتی که غربی ها پیرامون رژیم ایران به راه انداخته اند اما تحریم ها بیشتر مردم عادی را هدف گرفته و آنها را در تنگنا قرار داده است. آن اندازه که از ارسال مایحتاج عمومی و دارو برای ایران جلوگیری می شود ، از فروش کالاهای صنعتی و تجهیزات الکترونیک و نظامی جلوگیری نمی کنند.دول غرب هنوز هم بازار ایران را پهنه آرامشی می داند که باب روز است ، با این تفاوت که رونق بازار پرسود ایران بایستی چهره پنهانی برای آنها داشته باشد.

گردانندگان خیمه شب بازی در ایران را بهتر بشناسیم
از هنگام روی کار آمدن رژیم جمهوری اسلامی ایران دو جناح لیبرال و بازار باهدف کسب قدرت سیاسی - اقتصادی درمقابل یکدیگر قرار گرفته اند. وجه اشتراک این دوجناح در حفظ نظام سرمایه داری و اصل ولایت فقیه می باشد. هر دوجناح در سرکوب نیروهای انقلابی و مترقی جامعه هم نظر و گوی سبقت را از دیگری می ربایند . ازمنظر این دوجناح هرگونه آزاد اندیشی و دمکرات منشی به «کفرستیزی» نسبت داده می شودو کیفر زندان و اعدام را در پی خواهد داشت.

با وجود سرشاخ شدنهای دائمی جناحها بایکدیگر اما«تعامل» واژه ای است که برای حفظ نظام و بقاء رژیم خط قرمز آنها محسوب می شود. درچارچوب این سیاست است که هاشمی رفسنجانی توانست ۸ سال بر مسند ریاست جمهوری تکیه زند، پس از چندی «نامحرم» از آب درآمد ولی در نهایت با «تعامل» بخاطر حفظ نظام در کنار رهبری باقی ماند. محمد خاتمی ۸ سال ریاست جمهوری را بعهده گرفت ، با غرب «تعامل» کرد، چندین دکترای افتخاری از دول امپریالیستی دریافت کرد، توانست تاحدی چهره رژیم را نزد غربی ها عوض کند، اما هنگامیکه در «فتنه ۸۸» به موسوی لبخند زد کنار زده شد. باوجودیکه وی تاکنون بدفعات مکرر واز روی «تعامل» وفاداری خود به اصل ولایت فقیه رااعلام داشته ولی هنوز نتوانسته دل رهبر را بدست آورد.

محمود احمدی نژاد که تا آخرین روزهای صدارتش دم از «بهار» می زد، فردوسی دوست شده بود و قراربود تعبیر وتفسیر اسفندیار رحیم مشایی از مهدویت را پیاده کند و روحانیت را حاشیه نشین کند، در روزهای آخر صدارتش چنان از روی «تعامل» بخاطر حفظ نظام در رهبری ذوب شد که گویی هنوز از سفرهای استانی برنگشته است ؟؟

حسن روحانی کیست؟
حسن روحانی یکی از شرکای سرکوبگررژیم جمهوری اسلامی ایران است که از بدو تأسیس این نظام دیکتاتوری - مذهبی نقش آفرین بوده است.
به گواه اسناد بیشمار موجود، حسن روحانی محرم و یار نزدیک خمینی بنیانگذار رژیم جمهوری اسلامی ایران می باشد. وی همواره درخدمت بیت رهبری بوده و در اکثر تصمیم گیریها بر علیه نیروهای مبارز مشارکت داشته است.روحانی یکی از افراد فعال جامعه روحانیت مبارز، رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک ، از مذاکره کنندگان اصلی با مک فارلین که به افتضاح برملا شدن رابطه رژیم با آمریکا معروف شد می باشد. علاوه براین روحانی سالیان متمادی ریاست شورای امنیت ملی و فرماندهی قرارگاه مرکزی خاتم الانبیاء را عهده دار بوده است. حسن روحانی چندین سال مسئولیت مذاکرات هسته ای ایران با غرب را عهده داربود و ده ها مسئولیت اطلاعاتی و اجرایی دیگربه او سپرده شده بود.

بیهوده نیست که اکنون غربیها صدارت وی را به فال نیک گرفته ، بطور پنهان و آشکار درصدد برآمدند تا باردیگر «گفتگوهای انتقاد آمیز» خودرا با دولت روحانی ازسر گیرند. دولتهای اروپایی چنان به نفع حسن روحانی تبلیغات راه انداخته اند که گویی تحولی در ایران صورت گرفته و یا نظامی عوض شده است.

بدون شک پشتیبانی آمریکا و اروپا از حسن روحانی نمی تواند نظرمردم ایران را نسبت به این رژیم تغییر دهد. مردم ایران سالهاست که ماهیت این رژیم را شناخته و تحت هیچ شرایطی با آن کنار نمی آیند. توده های به ستوه آمده بیش از هرکس دیگری صلاحیت دارند تا اعمال مشعشعانه رفسنجانی به عنوان«سردار سازندگی» رامورد قضاوت قرار دهند که چگونه خاندان وی بجای سازندگی به ثروت اندوزی دست زدند. آنها بیش از پیش از بد کرداریهای خامنه ای و اطرافیانش ابراز انزجار می کنند. مردم ایران نه منتظر «بهار» احمدی نژاد می نشیند ، نه لبخند زهر آگین خاتمی را می پسندد و نه به دولت« تدبیر و امید و اعتدال گرایی » حسن روحانی دل بسته است.

برای مردم ایران هیچ راهی جز اتحاد و مقاومت باقی نمانده است. تا هنگامیکه حکومت اسلامی پا برجاست ، بطور قطع فشارطاقت فرسای اقتصادی - اجتماعی قطع نخواهد شد. بقاء این رژیم برابر است با بی حقوقی تمام اقشار اجتماعی و به روال سالهای گذشته هرگونه اعتراض نیروهای مبارز با کیفر زندان و اعدام مواجه خواهد شد. برای رهایی ازاین خیمه شب بازی راهی باقی نمانده است جز آنکه نیروهای انقلابی و مترقی دست در دست کارگران ، زحمتکشان ، فرهنگیان ، دانشجویان ، دانش آموزان و تمام اقشار اجتماعی بپا خیزند ، بساط رژیم جمهوری اسلامی ایران را درهم پیچند وحکومتی واقعا دمکراتیک جایگزین نمایند.