مصاحبه یانیس واروفاکیس وزیر سابق دارایی یونان با نشریه Newstatesman در خصوص یورو گروپ و دلائل استعفاء غیرمنتظره اش

این مصاحبه قبل از سفر نخست وزیر یونان آلکسیس سیپراس و وزیر دارایی فعلی یوکلید تساکالوتوس به بروکسل برای امضاء توافقنامه سومین بسته نجات مالی پیشنهادی رهبران حوزه یورو صورت گرفته است. مصاحبه مذکور از دو جنبه مهم و آموزنده می باشد: در طول این گفتگو، یانیس واروفاکیس به تشریح نحوه عملکرد غیرقابل تحمل و غیردمکراتیک اتحادیه اروپا و اجلاس کشورهای حوزه یورو می پردازد. در ضمن خواننده با مطالعه این مصاحبه به اختلاف نظر عمیق و بنیادین وی با اکثریت اعضاء دولت فعلی یونان پی خواهد برد. اختلاف نظری که در نهایت به کناره گیری و استعفاء وی از وزارت دارایی در فردای پیروزی رفراندوم سراسری در مورد پذیرش یا رد شرایط طرح نجات مالی بین المللی یونان انجامید.

هاری لامبرت : با سلام. بعد از ماراتون کاری چند ماه اخیر، امروز بعد از استعفاء از وزارت دارایی، حال شما چطور است؟
یانیس واروفاکیس : خیلی خوب. از توجه شما بسیار سپاسگزارم. در شرایط فعلی، زندگی طبیعی و معقولی دارم. مجبور به کار در شرایط کاملا غیرانسانی و غیرمعقول نیستم. باید به شما بگویم که در طول ۵ ماه گذشته، بخاطر برنامه کاری تحمیلی غیرمعقولانه، من نمی توانستم بیش از دو ساعت در روز بخوابم. از سوی دیگر، امروز می توانم براحتی نفس بکشم. ناچار به تحمل فشار سنگین و غیرقابل تصور برای مذاکره بر سر موضوعی که دفاع از آن بسیار سخت و دشوار است، نیستم. هر چند که از آغاز گفتگوها و مذاکرات من سعی می کردم بخش مهمی از فشار کاری را به طرف مقابل منتقل نمایم.

هاری لامبرت : آیا می توانید برای خوانندگان ما تصویری کوچک از صحنه مذاکرات را ترسیم نمائید؟
یانیس واروفاکیس : باید به شما بگویم که در مذاکرات طولانی و چند ماهه، هیچگونه ژست و رفتار دمکراتیک از سوی «مدافعین» دمکراسی در اروپا مشاهده نکردم. در اظهارات علنی، این مقامات پرقدرت اظهار می دارند که سرنوشت و راه همه ما شهروندان اروپای واحد یکی است. همه ما شهروندان اروپایی در زیر یک سقف زندگی می کنیم. اما بعد از پایان این اظهارات، در سالن های مذاکره، به چشمان شما نگاه می کنند و می گویند: «حق با شماست. اظهارات و تجزیه و تحلیل های شما صحیح و مشروع است. اما فراموش نکنید که ما در نهایت شما را مثل یک لقمه قورت خواهیم داد.»

هاری لامبرت : شما در گفتگوی کوتاه خود با رسانه های گروهی اظهار داشته اید: از آنجا که شما در طول مذاکرات و گفتگوها با وزرای دارایی حوزه یورو (یورو گروپ) از اقتصاد صحبت می کردید، سه نهاد اعتبار دهنده به یونان، دل خوشی از شما نداشته و ندارند. چرا که به غیر از شما، کسی در این جلسات از اقتصاد صحبت نمی کرد. و وقتی که شما در مذاکرات و گفتگوها به طرح مقولات اقتصادی و سیاست اقتصادی می پرداختید، عکس العمل حاضرین چگونه بود؟
یانیس واروفاکیس : البته کسی علنا مخالفت نمی کرد. اما وقتی که من با ارائه استدلالات و تجزیه و تحلیل های کاملا اقتصادی به طرح مسائل و مشکلات پرداختم، با امتناع و خودداری کامل و مطلق اعضاء حاضر در جلسه برای درگیر شدن در مسائل مطروحه روبه رو می شدم ... به عبارت بهتر، شما با ارائه استدلالی که برای آماده کردن آن، به همراه همکاران و کارشناسان، روزها کار کرده اید، تا بدین ترتیب استدلال منطقی و استواری را معرفی و ارائه دهید، و در مقابل بجای تأئید و یا رد آن، با نگاه های بی تفاوت، بی حال و سرد روبه رو می شوید. گویی که شما اصلا حرفی نزده اید. به دیگر سخن، شما استدلال خود را ارائه می دهید و افراد مقابل بی تفاوت به اظهارات شما، سخنان خود را بیان می دارند. به عبارت بهتر، شما می توانید سرود ملی سوئد را در میان جلسه با صدای بلند بخوانید، خواندن این سرود تغییر و تأثیری در اظهارات بعدی افراد مقابل شما نخواهد داشت. آنها تصمیم خود را قبل از ورود به سالن مذاکرات گرفته اند و برگزاری این جلسات جنبه فورمالیته دارد. چنین برخوردی برای من که به بحث های آکادمیکی و دانشگاهی عادت دارم، بسیار تعجب آور و تکان دهنده بود ... معمولا طرف مقابل حتی برای احترام به سخنور، جملات کلی و کوتاهی را بیان می دارد ... در جلسات بروکسل و دیگر پایتخت های اروپایی، بعد از سخنان من، جو سکوت سنگینی حاکم می شد. گویی که من لب از لب نگشوده بودم.

هاری لامبرت : وقتی که در اوایل ماه فوریه، شما برای اولین بار برای گفتگو در مقابل یورو گروپ و مسئولان گروه طلبکاران قرار گرفتید، آنها برخورد و موضع مشترک و یکسانی در مقابل شما نداشتند؟
یانیس واروفاکیس : البته پشت درهای بسته و در دیدارها و گفتگوهای غیررسمی، با افراد سمپاتیک روبه رو می شوید. این افراد سمپاتیک گهگاه دارای پست های مهم و بالایی نیز هستند. در دیدارهای مختلف با وزرای دارایی حوزه یورو نیز همینطور. قبل از شروع جلسه، چندین کلمه مهربانانه و سمپاتیک رد و بدل شده و سپس با آغاز گفتگوها و رسمی شدن جلسه، قیافه های سرد، غیرحساس، بی تفاوت و بی روح.
در این میان بد نیست به مورد شوبل وزیر دارایی آلمان اشاره کنم. وی چنین استدلال می کرد: «من با شما در خصوص طرح نجات مالی صحبت نمی کنم. این طرح مورد قبول دولت سابق یونان قرار گرفته است. و ما نمی توانیم برنامه کاری و سیاست خود را در فردای هر انتخابات تغییر دهیم. در اروپای متحد ما، هر ماه در یک کشور عضو، انتخابات جدیدی برگزار می شود. دور این میز ما ۱۹ نفر هستیم و اگر هر بار با انتخابات برگزار شده در یک کشور، سیاست ما نیز می باید تغییر یابد، در این صورت ما نمی توانیم حتی یک قدم به جلو برداریم.»
در مقابل این استدلال، برای من انتخابی جز بلند شدن، ترک جلسه و اظهار جمله زیر نبود: «پس منبعد بهتر است در کشورهای مقروض، به فکر برگزاری انتخابات نیفتیم.» و در مقابل این جمله، حاضرین در جلسه لب از لب نگشودند. در ادامه جمله فوق خود باید بگویم: آری. نباید به فکر برگزاری انتخابات در چنین کشورهایی افتاد. اما اجرای این طرح در عمل چندان ساده نیست. پس در چنین شرایطی باید خفه خون گرفته و پای طرح پیشنهادی را امضاء نموده و یا این که جلسه را ترک کرد.

هاری لامبرت : و آنگلا مرکل؟
یانیس واروفاکیس : من هیچگاه با آنگلا مرکل بحث و گفتگویی نداشتم. باید در نظر داشت که وزرای دارایی با همتاهای خود دیدار و گفتگو می کنند. و روسای جمهور و نخست وزیران با صدراعظم ها و شخص اول حکومت ها. به عقیده من، او فرد بخصوصی است. او از ابتدا تلاش می کرد نخست وزیر ما (سیپراس) را شکسته، کوچک و تحقیرش کند. او مرتب تکرار می کرد: «بالاخره ما راه حل معقولی را پیدا خواهیم کرد. نگران نباشید. من به هیچ وجه علاقه ندارم که با شرایط دشوار و وحشتناک روبه رو شویم. شما کار خود را به روال سابق ادامه دهید. با نهادهای اداری بروکسل رابطه تنگاتنگ کاری خود را حفظ کنید، با سه نهاد طلبکار همکاری خود را ادامه دهید. من به آینده مذاکرات و توافقات خوش بین هستم.»
اظهارات وی با گفته های مخاطبین من به کلی متفاوت بودند. منظورم از مخاطبین: هیئت وزرای دارایی حوزه یورو و دکتر شوبل می باشد. مخاطبین من مواضع بسیار روشنی داشتند. و به کرات به من می فهماندند: «قطار به راه خود ادامه می دهد. به هیچ وجه از سرعت خود نخواهد کاست. در صورتی که نمی خواهید با ما همسفر شوید، بهتر است بدانید که قطار قصد توقف ندارد. در این صورت شما چاره ای جز بیرون پریدن از آن ندارید.»

هاری لامبرت : این اظهارات، چه موقعی ابراز شدند؟
یانیس واروفاکیس : در اولین دیدار. در اوایل ماه فوریه گذشته.

هاری لامبرت : پس در چنین شرایطی، چرا مذاکرات را تا تابستان ادامه دادید؟
یانیس واروفاکیس : ما راه و آلترناتیو دیگری نداشتیم. بدنبال پیروزی در انتخابات، شهروندان به ما وکالت دادند تا با نهادهای بروکسل وارد مذاکره شویم. به موجب این وکالت، ما می بایست زمان و شرایط لازم برای مذاکرات و رسیدن به توافقات جدید را فراهم می کردیم. به عبارت بهتر، درچارچوب برنامه پیشنهادی که اکثریت توده های مردم یونان به آن رأی داده بودند، ما موظف بودیم با طلبکاران خود وارد مذاکره شویم. و به موجب همین برنامه پیشنهادی، ما به هیچ وجه حق رویارویی و درگیری سرسختانه با آنها را نداشتیم.
مذاکرات ما با گروه طلبکاران خیلی طول کشید. چرا که آنها حاضر به مذاکره نبودند. آنها بر مذاکره حول «توافق کلی و جامع» پافشاری می کردند. از خواسته آنها چنین استنباط می شود که آنها حول همه چیز می خواستند گفتگو و مذاکره کنند. به عقیده من اصرار برای گفتگو و مذاکره در مورد همه چیز یعنی که طرف مقابل به هیچ وجه قصد مذاکره و گفتگو ندارد. و ما مذاکرات و گفتگوها را در چنین جوی ادامه دادیم.
آنها در طول مذاکرات در هیچ زمینه ای پیشنهاد جدیدی را ارائه ندادند ... در این خصوص بد نیست به نمونه ای اشاره کنم. در طی دیداری، آنها از ما خواستند تا تمام داده های مالی خود را در اختیارشان قرار دهیم. برای انجام این خواسته، ما زمان بسیاری را صرف کردیم تا تمام داده ها و خواسته ها را بدست آورده و به تمام پرسش های آنها پاسخ دهیم. این مرحله اول بود.

در مرحله دوم، آنها موضع و سیاست ما در خصوص مالیات بر ارزش افزوده را جویا شدند. آنها پیشنهاد ما در این خصوص را رد کردند. اما به هیچ وجه حاضر به اعلام سیاست مورد علاقه و پیشنهادی شان نبودند. قبل از این که بتوانیم با گفتگو و مذاکره به توافقی در خصوص مالیات بر ارزش افزوده دست یابیم، به موضوع دیگری پریدند: سیاست خصوصی سازی. آنها باز از ما خواستار روشن ساختن سیاست مالی در مورد خصوصی سازی شدند. و بعد از این که ما به طور کلی سیاست خود در این رابطه را توضیح و تشریح کردیم، آنها باز مانند گذشته، با آن مخالفت کردند. بدون این که طرح پیشنهادی شان را بیان نمایند. آنها سپس به طرح مقوله نظام بازنشستگی، بازار کار، روابط حاکم در عرصه اشتغال، قانون کار و ...

ما از ابتدا احساس می کردیم ... دولت ما بخوبی احساس می کرد که به مرور ما توانایی متوقف ساختن روند حوادث و مذاکرات را از دست خواهیم داد. من از ابتدا اصرار و تأکید می کردم: سیاست اقتصادی و مالی ما با شکست روبه رو شده است، این موضوع تازگی ندارد و ریشه آن به سالهای گذشته مربوط می شود ... مسلما، کشور ما نیاز به یکسری رفرم ها و اصلاحات دارد. بر سر این موضوع حرفی نیست. اما از آنجا که ما زمان زیادی نداریم و با وجود آغاز و پیشبرد مذاکرات، بانک مرکزی اروپا به منظور تحت فشار قرار دادن هر چه بیشتر دولت یونان و در نهایت از پای درآوردن آن، طناب کمبود نقدینگی را بر گردن بانک های کشور بیش از پیش سفت تر و سفت تر می کرد، من بارها به گروه طلبکاران پیشنهاد کردم: ابتدا بهتر است ما بر سر دو یا سه رفرم مهم از قبیل نظام مالیاتی، مالیات بر ارزش افزوده گفتگو کرده و بعد از توافق، ما بلافاصله آنها را به اجرا گذاریم. و در مقابل شما نیز با کاستن فشار بر روی دولت ما، مشکل نقدینگی بانک مرکزی یونان را از طریق تزریق پول به اقتصاد بحران زده ما، برطرف سازید. شما خواهان یک توافق کلی و زیربنایی هستید. مشکلی نیست. به مذاکرات خود ادامه دهیم و در عین حال بگذارید ما اصلاحات و توافقات مد نظر را به پارلمان برای تصویب ارائه دهیم.

و آنها در جواب اعلام داشتند: نه، نه و نه. صحبت و مذاکره نه بر سر دستیابی به توافقات جدید، بلکه بر سر مطالعه مجدد و به روز کردن توافقات سابق می باشد و لاغیر. هیچ توافق و گفتگویی نباید برای تصویب به پارلمان ارائه شود. چنین اقدامی، اقدام یکطرفه و غیردوستانه در روند دستیابی به یک توافق ارزیابی خواهد شد.
و چند ماه بعد، آنها به طور خودسرانه به رسانه های گروهی اعلام نمودند که ما هیچ قدمی برای انجام اصلاحات برنداشته و زمان لازم برای این کار را از دست داده ایم ... (خنده واروفاکیس). و بدین ترتیب، آنها به طور آگاهانه، ما را به سوی کوچه بن بستی هدایت کردند.
خلاصه کلام، با ادامه مذاکرات چند ماهه بدون سرانجام، به مرور نقدینگی ما ته کشید و ما نتوانستیم به تعهدات مالی خود در قبال صندوق بین المللی پول پاسخ مثبت بدهیم. بعد از اعلام عدم توانایی پرداخت قسط بدهی به صندوق بین المللی پول، بالاخره آنها شرایط خود را اعلام داشتند. شرایطی که از ابتدای آغاز مذاکرات، خواهان شنیدن و دریافت آنها بودیم. شرایط کاملا غیرقابل عملی، اغراق آمیز، غیرواقعی و غیررئالیستی، مسموم و فلج کننده. شرایط آنها مجموعه ای از پیشنهاداتی است که طرف مقابل وقتی که خواهان دستیابی به توافق نمی باشد، به طرف مذاکره کننده خود پیشنهاد می نماید.

هاری لامبرت : آیا شما سعی کردید با دیگر کشورهای بدهکار اروپایی دیدار و در خصوص مذاکرات با آنها گفتگو نمائید؟
یانیس واروفاکیس : نه خیر. و دلیل آن کاملا روشن است. از همان ابتدا، این کشورها با دولت ما و پیشنهادات ما مخالف بوده و دشمنی می کردند. دلیل دشمنی آنها کاملا روشن بود. هر گونه موفقیت و یا پیروزی حداقل ما در مذاکرات، برای آنها نوعی کابوس وحشتناک و بزرگ بحساب می آمد. اگر ما از طریق مذاکره موفق به دستیابی به توافقات بهتر برای یونان می شدیم، این موفقیت ما، آنها را از زاویه سیاسی تضعیف و منهدم می ساخت. چرا که در چنین صورتی آنها ناچار بودند به شهروندان خود توضیح دهند که چرا مانند ما برای دستیابی به توافقات بهتر و عادلانه تر مذاکره و تلاش ننمودند.

هاری لامبرت : و در خصوص داشتن روابط گرم، صمیمی و سازنده با احزاب دوست، همچون Podemos در اسپانیا؟
یانیس واروفاکیس : ما همیشه روابط خوب و سازنده ای با آنها داشته ایم. اما در شرایط فعلی کاری از دست آنها ساخته نیست. آراء و اظهارات آنها راه ورودی به جمع یوروگروپ (اجلاس وزیران دارایی حوزه یورو) نداشت. این اجلاس، اجلاسی غیردوستانه و خشن بود. تنها کاری که درشرایط موجود از دست Podemos ساخته است، اعلام همبستگی خود با ما می باشد که بارها آن را انجام داده است.

هاری لامبرت : مشکل بزرگ شما با نحوه عملکرد و مدیریت یورو گروپ چه بود؟
یانیس واروفاکیس : در حین گفتگوها، روزی رئیس یورو گروپ تصمیم گرفت با ما مخالفت و دشمنی ورزیده و عملا صدای ما را بریده و خفه مان سازد. و در تداوم همین سیاست وی بلافاصله در مقابل دوربین های تلویزیونی ظاهر و اعلام داشت که یونان راه خروج از حوزه یورو را برگزیده است. در توافقات اتحادیه اروپا منظور شده است که هر گونه بیانیه صادره توسط اتحادیه اروپا و حوزه یورو می باید با تأئید آراء تمام اعضاء صورت گرفته و رئیس اتحادیه و حوزه یورو حق دعوت به تشکیل اجلاس و یا اخراج کشور عضوی را ندارند. وی در مقابل این تذکر من اظهار داشت: «من مطمئن و یقین هستم که چنین حقی را دارم.» در مقابل جواب وی، من خواهان نظر هیئت قضایی و حقوقی شدم. درخواست من نظم و روند جلسه را بر هم زد. برای ۹، ۱۰ دقیقه جلسه متوقف شد. شرکت کنندگان در جلسه در جمع های چند نفری به گفتگو و رد و بدل کردن نظرات خود پرداختند. تلفن های بسیاری به مراکز مختلف قدرت و تصمیم گیری زده شد و بالاخره یک کارشناس حقوقی خود خوانده مرا کنار کشیده و اظهار داشت: «از نظر حقوقی و قانونی، یورو گروپ وجود خارجی ندارد. به عبارت بهتر وجود یورو گروپ در هیچ توافقنامه و معاهده ای منظور نشده است.»

خلاصه کلام، در مقابل ما گروهی قرار دارد که از نظر حقوقی فاقد هر گونه ارزش و هویتی می باشد. گروهی که صاحب قدرت و اختیارات بیشمار و نامحدودی بوده و زندگی و سرنوشت شهروندان اروپایی را تعیین می کند. این گروه در مقابل شهروندان اروپایی پاسخگو نیست، چرا که از نظر قانونی و حقوقی وجود خارجی ندارد، گزارش و راپورتی از اجلاس های آن تهیه نمی شود و مفاد گفتگوهای این گروه نیز کاملا محرمانه می باشد. به عبارت بهتر، شهروندان اروپایی در جریان جزئیات گفتگوهای درونی یورو گروپ قرار نمی گیرند. در این اجلاس ها، تصمیمات در خصوص زندگی و مرگ آنها گرفته می شود و اعضای شرکت کننده در آن ملزم به پاسخگویی در قبال تصمیماتشان نیستند.

هاری لامبرت : آیا این گروه، تحت تأثیر مراکز صاحب قدرت در آلمان بوده و توسط آنها کنترل و هدایت می شود؟
یانیس واروفاکیس : بلی. کاملا. البته نه تحت تأثیر، بلکه کاملا توسط وزیر دارایی آلمان هدایت و رهبری می شود. همانند یک ارکستر موسیقی که وی رهبر آن می باشد. در مواقعی و برای چند لحظه، پیش می آید که یکی از نوازندگان و یا چند تن از نوازندگان خارج از نت بنوازند. اما چنین مواردی تنها چند لحظه دوام یافته و بلافاصله با مداخله رهبر ارکستر، همه چیز مرتب و نوازندگان ارکستر آهنگ ساخته و پرداخته رهبر را پی می گیرند.

هاری لامبرت : آیا نیرو و یا قدرت آلترناتیوی در مقابل حاکمیت آلمان بر یورو گروپ وجود دارد؟ آیا فرانسوی ها قادر به مقابله و کنار زدن سلطه آلمان بر یورو گروپ هستند؟
یانیس واروفاکیس : تنها وزیر دارایی فرانسه چند بار اظهاراتی متفاوت با سیاست تحمیلی آلمان مطرح ساخت. البته اظهاراتی ملایم تا مبادا از آنها چنین استنباط شود که وی قصد مخالفت با خط مشی برلن را داشته است. و بالاخره در تجزیه و تحلیل و سنتزگیری نهایی وقتی که دکتر شوبل وزیر دارایی آلمان جواب اظهارات را داده و خط و مشی و سیاست رسمی را تعیین می کرد، وزیر دارایی فرانسه همیشه سکوت کرده و در نهایت در مقابل سیاست آلمان گردن خم می کرد.

هاری لامبرت : بد نیست در خصوص وضعیت سیاسی شما، و به طور مشخص در مورد کتابتان در باره کارل مارکس ـ منتشره در سال ۲۰۱۳ ـ گفتگو کنیم. در این اثر شما توضیح می دهید: «خروج یونان، پرتقال و یا ایتالیا از حوزه یوور به تکه و پاره شدن کاپیتالیسم اروپایی منجر و موجب تشدید بیش از پیش رکود اقتصادی در مناطق شرقی رودخانه راین و شمال سلسله جبال آلپ خواهد شد. در همین حال مناطق دیگر اروپا در چنبره شرایط اقتصادی با تورم لجام گسیخته، کاهش روز افزون رشد اقتصادی و افزایش بیش از پیش بیکاری گرفتار خواهند شد.»
و در ادامه، شما سئوال زیر را مطرح می نمائید:
«چه نیروهای اجتماعی از این وضعیت سیاسی ـ اقتصادی بهره مند خواهند شد؟ نیروهای چپ مترقی اروپایی که همانند ققنوس از خاکستر نهادهای اروپایی زاده خواهند شد؟ یا شاهد قدرت گیری فاشیست های اروپایی چون: طلوع طلایی، نئوفاشیست ها، نیروهای نژادپرست و لومپن پرولتاریا، خواهیم بود؟ من هیچ شک و تردیدی در خصوص نتایج و عوارض فروپاشی حوزه یورو ندارم.»
و بعد از این مقدمه، سئوال من این است: بیرون راندن یونان از حوزه یورو یقینا به تقویت و قدرت گیری سازمان فاشیستی طلوع طلایی کمک خواهد کرد. شما همچنان بر این عقیده هستید؟
یانیس واروفاکیس : برای من، تاریخ، کتاب انجیل مسیح نمی باشد. کتابی که آیه های آن غیرقابل تغییراند. امروزه سازمان سیریزا به عنوان نیروی پرقدرت در صحنه سیاسی یونان به حساب می آید. اگر ما بتوانیم بر شرایط بحران اقتصادی فعلی فائق آمده و به طور برنامه ریزی شده و منطقی مقدمات خروج خود از حوزه اقتصاد یورو را تدارک ببینیم، در چنین شرایطی مسلما ما خواهیم توانست آلترناتیو مترقی را مطرح و ارائه نمائیم. اما من چندان به موفقیت در این عرصه خوش بین و امیدوار نیستم. هدایت و رهبری یک اتحادیه مالی و پولی نیازمند شناخت و دانش اقتصادی بالایی است و من مطمئن نیستم که یونان به تنهایی و بدون کمک و یاری خارجی بتواند از عهده چنین تعهدی برآید.

هاری لامبرت : شما یقینا از فردای روز تشکیل دولت به رهبری سیریزا، به احتمال خروج یونان از حوزه یورو، فکر کرده بودید؟
یانیس واروفاکیس : بلی. مسلما.

هاری لامبرت : آیا در این خصوص تدارک و قدم های اولیه نیز برداشته شده بود؟
یانیس واروفاکیس : بلی و خیر. ما یک جمع کوچکی در درون وزارتخانه داشتیم. نوعی کابینه «جنگی». متشکل از ۵ تن که از زاویه تئوریک بر روی موضوع کار می کردیم. کار تئوریک ۴، ۵ نفری و آنهم به طور غیررسمی. برای انجام کار تئوریک در خصوص تدارک یک برنامه جامع برای یک مملکت گروه دیگری لازم بود. و برای این کار به تصمیم رسمی دولت نیاز بود. تصمیمی که هیچگاه گرفته نشد.

هاری لامبرت : و هفته گذشته، آیا در خصوص عواقب تصمیم گروه طلبکاران فکر کرده بودید؟ آیا انتظار چنین تصمیمی را داشتید؟
یانیس واروفاکیس : من معتقد بودم که ما می بایست از ابتدا طرح «ب» را برای مقابله با تصمیم احتمالی گروه طلبکاران تدارک می دیدیم، بدون این که آن را فعال سازیم. بدین ترتیب، زمانی که یورو گروپ جریان آب را به روی ما می بست و بانک های ما را به تعطیلی می کشاند، در مقابل ما نیز طرح «ب» خود را به اجراء می گذاشتیم.

هاری لامبرت : خلاصه کنم. بدین ترتیب، دو راه بیشتر در مقابل شما وجود نداشت: خروج اضطراری یا انتشار اوراق قرضه عمومی و دراختیار گرفتن کنترل بانک مرکزی یونان؟
یانیس واروفاکیس : یقینا. یقینا. برای من احتمال خروج از حوزه یورو و انتشار واحد پول جدید بسیار بسیار کم بود. من معتقد بودم ـ و در این خصوص نظرم را نیز به هیئت دولت اعلام کرده بودم ـ که اگر گروه طلبکاران اقدام به بستن بانک های ما بکنند و از انجا که چنین سیاستی را سیاست بسیار بسیار خشن ـ آن هم از سوی یک قدرت که قانونا هیچگونه رسمیتی نداشت ـ ارزیابی می کردم، ما نیز می بایست پاسخ خشن و دندان شکنی را به آنها می دادیم. بدون آن که تمام پل را پشت سر خود خراب و راه برگشت را کاملا مسدود و تخریب کرده باشیم.
در تداوم این سیاست، اقدام به انتشار پول جدید کرده، یا حداقل اعلام می کردیم که پول جدید خود را وارد بازار خواهیم کرد. همزمان تعهدات مالی یونان را به سطح سال ۲۰۱۲ تنزل داده و کنترل بانک مرکزی یونان را در دست می گرفتیم. این سه طرح، حداقل اقداماتی است که در صورت بستن بانک های ما توسط بانک مرکزی اروپا می توانستیم به مورد اجراء گذاریم.
... من به طور رک و پوست کنده این طرح را در جلسه کابینه دولت مطرح کرده و خاطر نشان ساخته بودم که جمع طلبکاران در تداوم سیاست مالی خشن شان، دیر یا زود، یک توافق تحقیر آمیز را به ما تحمیل خواهند کرد. و وقتی که جمع طلبکاران ما را به لبه پرتگاه هدایت نمودند ـ و بسیاری از همکاران من نمی توانستند به خود بقبولانند که چنین شرایطی برای ما تحمیل شده است ـ پیشنهاد من برای دادن جواب دندان شکن مورد قبول قرار نگرفت.

هاری لامبرت : و بعد ...
یانیس واروفاکیس : از جمع ۶ نفره، تنها من و یک همکار طرفدار اتخاذ سیاست «دندان شکن» بودیم ... بالاخره بعد از توافق با مقامات بانک مرکزی، تصمیم به بستن بانک های کشور گرفتیم. سیاستی که من از ابتدا با آن مخالف بودم. من به این سیاست گردن نهادم چرا که معتقد به کار جمعی و مسئولیت جمعی بوده و هستم.
و بعد روز رفراندوم (رفراندوم سراسری در مورد پذیرش یا رد شرایط طرح نجات مالی بین المللی) فرا رسید. به عقیده من نتایج رفراندوم مطلوب ترین شرایط برای دادن جواب پرانرژی و دندان شکن به بانک مرکزی اروپا را برای ما فراهم ساخت. اما دولت فعلی ارزیابی نمود که اراده توده مردم، انرژی لازم برای براه انداختن یک برنامه پرانرژی را فراهم نمی نماید.
و بجای آن، سیاست کوتاه آمدن بسیار و گذشت های فراوان در برابر طرف مقابل را اتخاذ نمود. و نخست وزیر ما در گردهمایی رهبران سیاسی اعلام داشت که منبعد هر چه پیش آید، و هر سیاستی که طرف مقابل اتخاذ نماید، ما دیگر مانند گذشته، درگیر مذاکرات بی پایان نخواهیم شد. به عبارت بهتر، دولت فعلی پروژه مذاکره را کنار گذاشت.

هاری لامبرت : در شرایط فعلی، شما چندان خوشبین نیستید. خوشبین از این زاویه که برنامه فعلی، بهتر از برنامه های پیشنهادی هفته های گذشته نبوده و بلکه بدتر و بدتر از قبلی ها می باشد؟
یانیس واروفاکیس : مسلما. برنامه پیشنهادی فعلی، بدتر و بدتر از برنامه های پیشنهادی قبلی می باشد. من امیدوارم که دولت ما بر سر اصلاح شرایط اعطاء وام، کاستن از حجم بدهی ها و بخشیدن بخشی از آنها تلاش و تأکید نماید. اما در این خصوص چندان خوش بین نیستم. چرا که بعید می دانم که در اجلاس آینده یورو گروپ، وزیر دارایی آلمان حاضر به امضاء چنین سندی باشد. اگر خلاف این گفته صورت گیرد، باید گفت که معجزه رخ داده است.

هاری لامبرت : به مسئله بحران اقتصادی بازگردیم. من اطلاع چندانی از سابقه روابط شما با الکسیس سیپراس ندارم؟
یانیس واروفاکیس : من وی را از سال ۲۰۱۰ می شناسم. من از ابتدا ـ با وجود نزدیکی به دولت سوسیالیست وقت ـ نظر انتقادی در مورد طرح اول دولت آن زمان در خصوص نحوه خروج از بحران داشتم. من روابط بسیار نزدیکی با خانواده پاپاندرو نخست وزیر سابق داشتم. البته این نزدیکی امروز هم ـ البته به شکل دیگر ـ ادامه دارد. در آن روزها من نظرات و تجزیه و تحلیل های خود را در رسانه ها و مراکز دانشگاهی مختلف ابراز می داشتم و سیپراس که در آن ایام لیدر سیاسی خیلی جوانی بود، برای پی بردن به ماهیت بحران و ریشه های آن تلاش می کرد. تا بدین ترتیب بتواند جایگاه خود را در کارزار سیاسی آینده مشخص نماید.

هاری لامبرت : آیا شما خاطره اولین دیدار خود با وی را به یاد دارید؟
یانیس واروفاکیس : بلی. بلی. اواخر سال ۲۰۱۰ بود. ما سه نفر در یک کافه تریا بودیم و اگر اشتباه نکنم، او در خصوص رابطه پولی دراخم ـ یورو، ریشه ها و نتایج بحران مالی ـ اقتصادی دیدگاه روشنی نداشت و من به تشریح نقطه نظرات خود در این باره و آینده بحران و وضعیت اقتصادی ـ مالی پرداختم. بدنبال این دیدار، دیالوگی بین من و او آغاز شد که سالها ادامه داشت. من فکر می کنم که به وی در مورد شکل گیری اندیشه و ایده ای جامع در خصوص وقایع آینده کمک کردم.

هاری لامبرت : و امروز، بعد از ۴ سال و نیم رابطه تنگاتنگ و کار مشترک، شما در کنار او نیستید؟ در این مورد چه احساسی دارید؟
یانیس واروفاکیس : احساس من این است که ما بسیار به هم نزدیک هستیم. جدایی ما در فضای بسیار بسیار دوستانه و صمیمانه ای صورت گرفت. تا امروز هیچگاه مشکلی بین ما پیش نیآمده است. هیچگاه و هیچگاه. و امروز من رابطه بسیار نزدیک و گرمی با وزیر دارایی فعلی یوکلیدتساکالوتوس دارم.

هاری لامبرت : و این هفته، در نظر دارید با آنها گفتگو کنید؟
یانیس واروفاکیس : من این هفته، هنوز با نخست وزیر گفتگویی نداشته ام. اما با یوکلیدتساکالوتوس چند بار صحبت تلفنی داشتم. من رابطه نزدیک و گرمی با وی دارم. و این احساس دوطرفه است. من هیچگاه احساس منفی از وی به دل ندارم.

هاری لامبرت : اگر نخست وزیر الکسیس سیپراس تصمیم به استعفاء بگیرد، آیا از این اقدام وی متعجب و شوکه خواهید شد؟
یانیس واروفاکیس : این روزها هیچ چیز مرا متعجب و شوکه نمی کند. باید بگویم که حوزه اقتصاد یورو، منطقه ای بسیار خشن و مهمان ستیز برای افراد پاک، سالم و خوب می باشد. حتی اگر وی در مقابل فشار جهانی کوتاه آمده و تن به امضاء توافقی مانند توافق ورسای نیز بزند، از این اقدام وی شوکه و متعجب نخواهم شد. چرا که من می توانم احساس وی را بفهمم. من می توانم احساس وی و احساس تعهد وی به توده مردمی که از وی حمایت می نمایند، که از ما حمایت می نمایند را بفهمم. او نمی خواهد همه چیز را رها کرده و کشتی طوفان زده را به حال خود رها ساخته و عرشه را ترک گوید.

اما، در این میان، من نمی توانم به اعتقادات و باورهای خود پشت پا زده و به اصول خود خیانت کنم. اعتقاداتی که از سال ۲۰۱۰ بر صحت آنها پافشاری کرده ام. من معتقدم که ما می باید یکبار برای همیشه به معضل تمدید و سیاست تجدید ساختار بدهی ها پایان دهیم. سیاستی که ما را بیش از پیش تضعیف کرده، سیاستی که هزینه استقراض از بانک ها را بیش از پیش افزایش داده، سیاستی که ما را به اتخاذ سیاست های ضدمردمی و توسل بیش از پیش به سیاست ریاضت اقتصادی مجبور ساخته و می سازد. سیاستی که توده مردم بی بضاعت و فقیر می باید عواقب وحشتناک و ضدانسانی آن را بردوش کشند.
من نمی توانم چنین سیاستی را قبول کرده و تن به اجرای آن بدهم. من نمی خواهم در این بازی شرکت داشته باشم. بازی که مردم فقیر و بی بضاعت در آن بازنده نهایی خواهند بود.

A.C.P- Postfach 12 02 06-60115 Frankfurt am Main-Germany

Fax: 00-49-221-170 490 21

Web Site: http://www.iranian-fedaii.de

E-Mail: organisation@iranian-fedaii.de

سایر مقالات:

باراک اوباما ارتجاع شیعه را به ارتجاع سنی ترجیح می دهد

عقب نشینی میرحسین موسوی و مطالبات جنبش اصیل مردم ایران

تشویق مردم به آرامش به نفع کدام طبقه است ؟

پرده دیگری از اعمال ددمنشانه آدم نمایان رژیم جمهوری اسلامی ایران - زجرنامه ی بهاره مقامی یکی از شقایق های له شده ی ایران ، قربانی تجاوز در زندان

جنگهای کوچک ـ قدرتهای بزرگ به قلم Patrick Cockburn

lموضع غرب در برابر رژیمی که قوانین بین المللی رابه سخره گرفته است

شیلی ۱۹۷۳ - ۱۱ سپتامبر دیگری

وضعیت فاجعه بار زندان کهریزک به قلم یکی از آزادشدگان این اردوگاه فاشیستی

چه کسانی حقایق را تحریف می کنند ؟

یادی از رفیق صفرخان (صفر قهرمانیان) به مسعود بهنود که علیرضا نوریزاده و ناصر مستشار هم بخوانند

پیرامون عناصر مرموز و طرز کار خبرچینهای رژیم جمهوری اسلامی ایران- درباره سایت مشکوک اعتراض و همکاری سربلند گرداننده این سایت با رژیم

ناگفته‭ ‬هایی‭ ‬در‭ ‬باره‭ ‬قتل‭ ‬شاپور‭ ‬بختیار‭ ‬در‭ ‬مصاحبه‭ ‬با‭ ‬سخنگوی‭ ‬سازمان‭ ‬چریکهای‭ ‬فدای‭ ‬خلق‭ ‬ایران‭ ‬حسین‭ ‬زهری (بهرام‭(

اکثریت‭: ‬چرچیلیسم‭ ‬یا‭ ‬رسیدن‭ ‬به‭ ‬قدرت‭ ‬به‭ ‬هر‭ ‬شکل- نامه به رفیق بهرام - حسین زهری و پاسخ رسیده‬

 چرا سربازان گمنام امام زمان رفیق بهرام - حسین زهری را هدف تبلیغات سوء خود قرار داده؟

چرا خائنین اکثریتی هر روز گستاخ تر می شوند؟ اظهارات رفیق حسین زهری در باره چاپخانه مخفی سازمان

وضعیت کنونی و جناح بندیهای درونی رژیم جمهوری اسلامی

خمینی چه گفت؟ خمینی چه کرد؟ (در باره دانشگاهها) قبل از به قدرت خزیدن بعد از به قدرت خزیدن

سایت «صدای مردم» متعلق به وزارت اطلاعات رژیم جمهوری اسلامی ایران است

نوار گفتگوی هدایت اشتری لرکی معاون ساوامادر فرانسه با حبیبیان معاون ساواما در تهران

اسناد تبهکاریهای سربازان گمنام امام زمان

به کوبا دست نخواهید یافت - به قلم فیدل کاسترو

ماهوشیاری خودرا از دست نخواهیم داد-درباره ایرج مصداقی تواب و همکار رژیم جمهوری اسلامی ایران


حسین زهری
۱
حسین زهری