توقف ادامه تحریمها نتیجه : «نرمش قهرمانانه» یا

توقف ادامه تحریمها نتیجه :
«نرمش قهرمانانه» یا « دیپلماسی فعال ایران»

روند حوادث جاری در سوریه و خلع سلاح شیمیائی بشاراسد سرانجام موجب شد تا رهبران رژیم جمهوری اسلامی ایران جدی بودن خطرغرب را بیش از پیش احساس کنند. علی خامنه ای که نیک دریافته است در صورت ادامه سیاستهای جاه طلبانه اش علیه کشورهای غربی و دول عرب سرنوشت وخیمی در انتظار حکومت اسلامی ایران است ، از فرصت کوتاه باقیمانده ریاست جمهوری اوباما بهره گرفت تا به بهانه «نرمش قهرمانانه» تسلیم رژیم دربرابرغرب را توجیه کند.

از هنگام اعلام عقب نشینی خامنه ای در برابر دول امپریالیستی ، رسانه های رژیم هر روزه داد سخن سر می دهند تا توده مردم را اغوا نموده ، شکست سیاست چند دهه اتمی حکومت اسلامی را به پیروزی «دیپلماسی فعال ایران» نسبت دهند.
دولت « تدبیر و امید» حسن روحانی که بعد از دولت«اصولگرای» احمدی نژاد مسئولیت اجرای فرمانهای «ولایت فقیه» را عهده دارشده است در تازه ترین ترهات خود درسایت ریاست جمهوری چنین نگاشته است:
«ديپلماسي فعال ايران، ابتکار عمل را به دست گرفته و افکار عمومي جهان را حتي در کشورهاي تحريمکننده، به سمت خود جلب کرده است و ميرود تا قدم به قدم با تثبيت حقوق حقه هستهاي ايران، موانع پيشرفت را هم از سر راه ملت بردارد.»
اما ادعاهای کذب روحانی به همینجا پایان نمی پذیرد. افکار فریبکارانه روحانی وی را ترغیب می کند تا اغوای مردم را دست مایه تداوم حکومت اسلامی قرار دهد و ادامه می دهد،
«مسير عزتمند حرکت ملت ايران روشن است و اهدافي که رهبر معظم انقلاب براي پيشرفت کشور ترسيم کردهاند به دقت دنبال خواهد شد. دولت مصمم است اين راه را با رويکرد تعامل سازنده دنبال کند.»
درحالیکه روحانی طفره می رود تا رویکرد رژیم جمهوری اسلامی ایران به آمریکا را با «تعامل سازنده» توجیه کند اما رسانه های وابسته به دولت نظیر خرداد قضیه رابیشتر شکافته و «رویکرد تعامل سازنده» را چنین توضیح داده اند.
« تیم دیپلماسی ایران در این سفر بدون آنکه از اصول اساسی خود برای شروع روابط با ایالات متحده عقبنشینی کرده باشد، موفق شد دولت اوباما را ناچار سازد تا گام نخست برای از سرگیری روابط با ایران پس از قریب به سه دهه قطع رابطه، از سوی طرف آمریکایی برداشته شود. به عبارت دیگر ایران توانست تنها با اعلام صحیح سیاستهای واقعی نظام با لحن شفاهی و کلامی در خور شأن ایران، فضای بینالمللی را چنان به نفع خود تغییر دهد که دولت باراک اوباما متقاعد شود که سیاست تغییر رژیم را کنار گذاشته و با احترام دست همکاری به سوی جمهوری اسلامی دراز کند.»

تصور می شود نیازی به اثبات چند باره بی پایه و اساس اینگونه افاضات سران رژیم نداشته باشیم ، چراکه هیچ فرد اندک آگاهی درایران این گفته را باور ندارد که در سفر روحانی به نیویورک تیم ایران «موفق شد دولت اوباما را ناچار سازد تا گام نخست برای از سرگیری روابط با ایران پس از قریب به سه دهه قطع رابطه، از سوی طرف آمریکایی برداشته شود.»
اما رمز اصلی موفقیتها و بعبارت صیحح تر زد و بندهای روحانی و همراهانش در همین گفته آنان نهفته است که ادعا کرده اند:

«تنها با اعلام صحیح سیاستهای واقعی نظام با لحن شفاهی و کلامی در خور شأن ایران، فضای بینالمللی را چنان به نفع خود تغییر دهد که دولت باراک اوباما متقاعد شود که سیاست تغییر رژیم را کنار گذاشته و با احترام دست همکاری به سوی جمهوری اسلامی دراز کند.»

نویسندگان رژیم ناخواسته در مقاله فوق و سایر مطالب منتشرشده در سایت ریاست جمهوری که دراینجا فقط ما به بخشی از آن استناد کردیم حقایق زیادی را برملا کرده اند. روحانی در این سفر که پیشاپیش توسط ده ها لابی و دلالهای سیاست برنامه ریزی شده بود برطبق اجازه رهبردر برابر آمریکا «نرمش قهرمانانه» نشان داده ودرمقابل قول گرفته است تا سیاست تغییر رژیم کنار گذاشته شود، دست حکومت جمهوری اسلامی ایران در کشتار داخلی بیش از پیش بازبماند ، سیاست اتمی رژیم به تدریج در سطح غنی سازی زیر ۲۰٪ متوقف شود، موضوع هولوکاست را به تاریخ دانان واگذارکنند، شعار مرگ بر آمریکا به تدریج زدوده شود، تحریمها آهسته آهسته بر داشته شود و در آینده حکومت ایران همطراز با سایرحکومتهای عرب راه «تعامل» را در پیش گیرد.

در چارچوب این سیاست بلافاصله هاشمی رفسنجانی که یکی از معماران اصلی سازش با آمریکاست دست بکار شد تا سخنرانیهایش را به نفع آمریکا و دنیای غرب جهت دهد، غافل از اینکه دار ودسته بوروکرات و مقتدر رژیم نظیر سپاه پاسداران و سایر «اصولگرایان» که منافع خودرا در نزاع بیشتر با دنیای غرب می بینند در برابر آنها ایستادگی خواهند کرد. همین بس که شدت واکنش روزنامه کیهان نسبت به سخنان ظریف وزیر خارجه رژیم به حدی شدید بود که به اذعان خودش وی از شدت درد روی صندلی چرخدار قرار گرفت ومجبور شد با همان حالت در جلسه ۱+۵ شرکت کند.

بدون شک رژیم جمهوری اسلامی ایران بخاطر بیم و هراس از آینده و سرنوشت محتوم حکومتش در مقابل آمریکا کوتاه آمده و نام آنرا «نرمش قهرمانانه » نهاده است. از همین رو با گذشت بیش از ده روز از مذاکرات هنوزسران رژیم حاضر نیستند حقایق رابه مردم ایران بازگوکنند. سردمداران رژیم می کوشند طرح تسلیم طلبانه خود در برابر غرب را پنهان کنند وچنین وانمود می سازند که این اقدام آنها «برای جلوی گیری از جنجالهای رسانه ای» است. درحالیکه بیشتر رسانه های غربی طرح توافق رژیم را بصورت مختصر برملا کرده اند اما کماکان رهبران رژیم ملتمسانه از غرب تقاضا دارند تمام طرح را برملا نکنند. امری که برای غربیها چندان ارزشی ندارد و حاضرند تا پایان مذاکرات و تسلیم نهایی رژیم «محرم» جمهوری اسلامی ایران باقی بمانند. تنها کسانیکه «نامحرم » وصد البته خطرناکند توده مردم ایران می باشند که سرانجام تار وپود این رژیم را درهم خواهند تنید وبساط دیکتاتوری - مذهبی آنهارا برخواهند چید.