بیانیه سخنگوی وزارت تبلیغات و خبررسانی کوبا در خصوص وجود «زندانیان سیاسی» در این کشور

بیانیه سخنگوی وزارت تبلیغات و خبررسانی کوبا در خصوص وجود «زندانیان سیاسی» در این کشور
کوبا
توضیحاتی چند در مورد مقوله زندانی سیاسی

مطبوعات جهانی بدون حداقل بررسی و تحقیق از وجود ۹۳ «زندانی سیاسی» در کشور ما کوبا سخن می گویند. این رقم توسط یکی از مخالفین رژیم کوبا، Elizardo Sanchez منتشر شده است.
در اینجا بد نیست کاری که وظیفه طبیعی مطبوعات و رسانه های گروهی می باشد را ما بر عهده بگیریم.

در تحقیقات ابتدایی به عمل آمده، متوجه می شویم که ۱۱ تن از این ۹۳ فرد اعلام شده، زندانی نمی باشند. این ۱۱ تن در سال ۲۰۱۰ بدنبال توافق منعقده بین کوبا، اسپانیا و کلیسای واتیکان، از زندان آزاد و هم اکنون در آرامش کامل به زندگی خود ادامه می دهند. در اینجا بد نیست اشاره کنیم که ۱۰ تن از این گروه ۱۱ نفره، تاکنون بارها به خارج از کوبا سفر کرده و در فعالیت ها و اکسیون های متفاوت علیه رژیم کوبا شرکت نموده اند. این گروه ۱۰ نفره در طول سفرهای مختلف خود برای تشکیل دادن یک «لابی» سیاسی در دفاع از سیاست محاصره و مجازات های اقتصادی علیه کوبا تلاش کرده و می نمایند. عجب «زندانیان سیاسی»!!!

حال به بررسی وضعیت ۸۲ فرد باقی مانده که بنابه لیست ادعایی، هم اکنون در زندان بسر می برند، بپردازیم. ۷ تن از این محکومین، بخاطر ارتکاب به جرائم عمومی از نوع دزدی، فروش کالاهای ممنوعه و خودداری از پرداخت جریمه، در زندان بسر می برند. «عجب جرائم سیاسی»!!!
پنج تن دیگر از این افراد بخاطر محکومیت به جاسوسی و انتشار بیرونی اسناد محرمانه دولتی، در پشت میله های زندان بسر می برند. در هیچ کشوری در جهان، فرد جاسوس «زندانی سیاسی» بشمار نمی آید.

۶۱ تن دیگر که هم اکنون در زندان بسر می برند، به خاطر ارتکاب به جرائمی چون: دزدیدن قایق و کشتی های کوچک، دزدیدن هواپیماهای دوموتوره، طغیان گری، ورود مسلحانه غیرقانونی از طریق ایالات متحده، خرابکاری، شورش مسلحانه، سوءقصد، تهدید، حمل غیرقانونی اسلحه، ایجاد بی نظمی و تخریب اموال عمومی، متهم می باشند.
روشن است که ارتکاب به جرائم مذکور، هیچ وجه مشترکی با اظهارات و نوشته های مختلف رسانه های گروهی جهان امپریالیست ندارد: «مخالفین پاسیفیست محکوم شده ... به خاطر رفتار و فعالیت های اعتراضی».

خلاصه کلام، انتشار این لیست و متعاقب آن به راه انداختن تبلیغات وسیع توسط رسانه های گروهی پرقدرت جهان امپریالیست برای «دروغگو» خواندن رئیس جمهور کوبا ـ رائول کاسترو ـ که در ۲۱ ماه مارس ۲۰۱۶ وجود زندانی سیاسی در کوبا را انکار نمود، نمایشنامه مضحکی بیش نمی باشد.
در اینجا بد نیست مقوله «زندانی سیاسی» و «زندانی عقیدتی» را تعریف کنیم. واقعیت این است که تعریف واحدی در خصوص این دو مقوله وجود ندارد. هر کس بنابه عقیده و موضع سیاسی اش، تعریف خود را از این دو موضوع مطرح می نماید. ما در این خصوص به تعریف سازمان عفو بین الملل اکتفاء می نمائیم. بنابه تعریف این سازمان، شخص زندانی عقیدتی، زندانی است که به خاطر انگیزه سیاسی در زندان بسر می برد و برای پیشبرد عقاید خود، مرتکب خشونت نشده و اقدامی برای توسل و یا تشویق به خشونت مرتکب نشده است.

بدین ترتیب برای سازمان عفو بین الملل، تمام افرادی که در «پرونده شان دلایل و انگیزه های سیاسی کافی و قابل تشخیص» وجود داشته باشد، «زندانی سیاسی» و یا «زندانی با انگیزه های سیاسی ـ عقیدتی» بشمار می روند. بدین ترتیب، بر مبنای این تعریف، به عنوان مثال، در هر کدام از دو کشور ایالات متحده و اسپانیا، هم اکنون بیش از ۵۰۰ زندانی سیاسی واقعی با انگیزه های سیاسی و ایدئولوژی های مختلف در پشت میله های زندان بسر می برند. این رقم در کوبای ما، کمتر از ۶۰ فقره می باشد. در خصوص دو کشور مذکور، رسانه های گروهی تصویری و مطبوعات جهان، سکوت کرده و هیچگونه کارزار تبلیغاتی براه نیآنداخته و نخواهند انداخت.
معهذا، همین رسانه های گروهی، در خصوص دو کشور مذکور موضع دیگری دارند: آنها از بیخ و بن منکر وجود «زندانی سیاسی» در کشورهای اسپانیا و ایالات متحده امریکا می باشند. اما در خصوص کوبا به طور غیرمسئولانه و مغرضانه اعلام می دارند که در کشور ما «زندانی عقیدتی» وجود دارد. به عبارت بهتر، افرادی که به خاطر عقاید، اندیشه و یا فعالیت و اقدام سیاسی در زندان بسر می برند.

مرکز Centre Olof Palm استهکلم، یکی از اولین سازمان های غیردولتی بین المللی می باشد که به خاطر ـ نبود دلایل جدی و معتبر ـ اطلاعات و لیست منتشره Elizardo Sanchez و کمیسیون حقوق بشر و آشتی ملی کوبا، را رد کرده و غیرمعتبر ارزیابی نمود. بر طبق اسناد منتشره توسط سایت افشاگر ویکی لیکس در سال ۲۰۰۸، بودجه مالی و امکانات تدارکاتی و فعالیتی کمیسیون مذکور توسط رژیم ایالات متحده امریکا تأمین می شود.
با وجود این، برای رسانه های خبری جهان امپریالیستی، همین کمیسیون به عنوان منبع خبری معتبر و اصلی، در خصوص وضعیت حقوق بشر در کوبا بشمار می رود.
به همین خاطر، همانند لیست منتشره سال ۲۰۱۱ توسط این کمیسیون، مشاهده اسامی غیرواقعی، اسامی بازیکنان فوتبال بولیویایی، اسامی بازیکنان والیبال باشگاهی در پرو و یا اسامی نقاشان قرن ۱۸ اسپانیایی در لیست اسامی «زندانیان سیاسی» کوبایی، تعجب آور نیست.
و یا همانند لیست اخیر منتشره، تعجب آور نیست که «زندانیان سیاسی» در کوبا، در زمانی که بر طبق لیست کمیسیون می بایست در پشت میله های زندان بسر می بردند، از قضا سوار هواپیما شده و به ایالات متحده امریکا سفر کرده باشند.

منبع: Cubainformacion

توضیحات:
هم اکنون در کشور اسپانیا بیش از ۶۰۰ زندانی عقیدتی در پشت میله های زندان بسر می برند. پانصد تن از این زندانیان به سازمان های مبارز باسک این کشور تعلق دارند.
Dionisio Alcalà Galiano نقاش معروف متولد سال ۱۷۶۰ میلادی در شهر Cordoue اسپانیا، در لیست منتشره سال ۲۰۱۱ کمیسیون حقوق بشر و آشتی ملی کوبا، جزو قربانیان سرکوب پلیسی رژیم این کشور بشمار می آید.